|
ലൂത്തിന്റെ അടയാളം – ഖുർആൻ
|
ലോട്ടിന്റെ അടയാളം – ത aura രത്ത്
ഉല്പത്തി 19 |
| സൂററ്റ് 7: 80-83 (ഉയരങ്ങൾ)
80. ഞങ്ങളും (അയച്ചു) ലൂത്ത്: അവൻ തന്റെ ജനത്തോടു: സൃഷ്ടിയിൽ ആരും നിങ്ങളുടെ മുമ്പിൽ ചെയ്തിട്ടില്ലാത്തതുപോലെയുള്ള നീചവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നുണ്ടോ? 81. “സ്ത്രീകളേക്കാൾ മുൻഗണനയുള്ള പുരുഷന്മാരോടാണ് നിങ്ങൾ മോഹിക്കുന്നത്. നിങ്ങൾ തീർച്ചയായും അതിരുകൾ ലംഘിക്കുന്ന ഒരു ജനതയാണ്.” 82. അവന്റെ ജനം ഇതല്ലാതെ ഉത്തരം പറഞ്ഞില്ല: അവർ പറഞ്ഞു: അവരെ നിങ്ങളുടെ നഗരത്തിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കുക. ഇവർ ശുദ്ധിയുള്ളവരും നിർമ്മലരുമായിരിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരാണ്. 83. എന്നാൽ ഞങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെയും കുടുംബത്തെയും രക്ഷിച്ചു, ഭാര്യയൊഴികെ. അവൾ പിന്നോക്കം പോയവരിൽ ഒരാളായിരുന്നു. 84. ഞങ്ങൾ അവരുടെ മേൽ ഒരു ഗന്ധം പെയ്തു. പാപത്തിലും കുറ്റകൃത്യത്തിലും ഏർപ്പെടുന്നവരുടെ അന്ത്യം എന്തായിരുന്നുവെന്ന് നോക്കൂ. സൂററ്റ് 11: 77-83 (ദി ഹുഡ്) 77. ഞങ്ങളുടെ ദൂതന്മാർ ലൂത്തിന്റെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ, അവരുടെ അക്കൗണ്ടിൽ അവൻ ദു ved ഖിച്ചു, അവരെ സംരക്ഷിക്കാൻ തനിക്ക് ശക്തിയില്ലെന്ന് തോന്നി. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ഇത് ദു ress ഖകരമായ ദിവസമാണ്. 78. അവന്റെ ജനം അവന്റെ അടുത്തേക്കു ഓടിവന്നു; അവർ വളരെക്കാലമായി മ്ലേച്ഛത പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “എന്റെ ജനമേ, ഇതാ എൻറെ പെൺമക്കൾ: (നിങ്ങൾക്ക് വിവാഹം) അവർ അവരാണ് നിങ്ങൾക്ക് അല്ലാഹുവെ സൂക്ഷിക്കുകയും എൻറെ അതിഥികളുടെ കാര്യത്തിൽ എന്നെ മൂടും ഒരു വിവേകമുള്ള നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഇല്ലയോ? ” 79. അവർ പറഞ്ഞു: ഞങ്ങൾക്ക് നിന്റെ പെൺമക്കളുടെ ആവശ്യമില്ലെന്ന് നിനക്കറിയാമോ? ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടത് നീ നന്നായി അറിയുന്നു. 80. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “നിങ്ങളെ അടിച്ചമർത്താൻ എനിക്ക് അധികാരമുണ്ടായിരുന്നോ അല്ലെങ്കിൽ ശക്തമായ ചില പിന്തുണയ്ക്ക് എന്നെത്തന്നെ പ്രേരിപ്പിക്കുമോ?” എട്ട് എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ ഭാര്യ (പിന്നിൽ നിൽക്കും): ജനങ്ങൾക്ക് എന്ത് സംഭവിക്കും അവൾക്ക് സംഭവിക്കും. പ്രഭാതമാണ് അവരുടെ സമയം നിശ്ചയിച്ചിരിക്കുന്നത്: പ്രഭാതം അടുത്തില്ലേ? 82. ഞങ്ങളുടെ ഉത്തരവ് പുറപ്പെടുവിച്ചപ്പോൾ, ഞങ്ങൾ (നഗരങ്ങൾ) തലകീഴായി മറിഞ്ഞു, ചുട്ടുപഴുത്ത കളിമണ്ണ്, വിരൽ, പാളിയിൽ പാളി, 83. നിന്റെ നാഥനിൽനിന്നു അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു; അവർ ഒരിക്കലും തെറ്റ് ചെയ്യുന്നവരിൽ നിന്ന് അകലെയല്ല. |
ആ രണ്ടു ദൂതന്മാർ വൈകുന്നേരത്ത് സൊദോമിൽ എത്തി; ലോത്ത് സൊദോംപട്ടണവാതിൽക്കൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു; ലോത്ത് അവരെ കണ്ടപ്പോൾ എഴുന്നേറ്റ് എതിരേറ്റുചെന്ന് നിലംവരെ കുനിഞ്ഞ് നമസ്കരിച്ചു:2 “യജമാനന്മാരേ, അടിയന്റെ വീട്ടിൽ വന്നു നിങ്ങളുടെ കാലുകളെ കഴുകി രാത്രി വിശ്രമിക്കുവിൻ ; രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് നിങ്ങളുടെ വഴിക്ക് പോകയുമാകാം” എന്ന് പറഞ്ഞതിന്: “അല്ല, ഞങ്ങൾ തെരുവിൽ തന്നെ രാപാർക്കും” എന്ന് അവർ പറഞ്ഞു.3 അവൻ ഏറ്റവും നിർബന്ധിച്ചു; അപ്പോൾ അവർ അവന്റെ അടുക്കൽ തിരിഞ്ഞു അവന്റെ വീട്ടിൽ ചെന്നു; അവൻ അവർക്ക് വിരുന്നൊരുക്കി, പുളിപ്പില്ലാത്ത അപ്പം ചുട്ടു; അവർ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.4 അവർ ഉറങ്ങുവാൻ പോകുന്നതിനുമുമ്പേ സൊദോംപട്ടണത്തിലെ പുരുഷന്മാർ സകല ഭാഗത്തുനിന്നും വൃദ്ധന്മാരും യൗവനക്കാരും എല്ലാവരും വന്നു വീടു വളഞ്ഞു.5 അവർ ലോത്തിനെ വിളിച്ചു: “ഈ രാത്രി നിന്റെ അടുക്കൽ വന്ന പുരുഷന്മാർ എവിടെ? ഞങ്ങൾ അവരുമായി സുഖഭോഗത്തിലേർപ്പെടേണ്ടതിന് അവരെ ഞങ്ങളുടെ അടുക്കൽ പുറത്തു കൊണ്ടുവരൂ” എന്ന് അവനോട് പറഞ്ഞു.6 ലോത്ത് വാതിലിലൂടെ അവരുടെ അടുക്കൽ പുറത്തു ചെന്നു, കതക് അടച്ച്:7 “സഹോദരന്മാരേ, ഇങ്ങനെ ദോഷം ചെയ്യരുതേ.8 നോക്കൂ, പുരുഷസംസർഗം ഉണ്ടായിട്ടില്ലാത്ത കന്യകമാരായ രണ്ട് പുത്രിമാർ എനിക്കുണ്ട്; അവരെ ഞാൻ നിങ്ങളുടെ അടുക്കൽ പുറത്തു കൊണ്ടുവരാം; നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടംപോലെ അവരോട് ചെയ്തുകൊൾവിൻ; ഈ പുരുഷന്മാരോടു മാത്രം ഒന്നും ചെയ്യരുതേ; ഇതിനായിട്ടല്ലോ അവർ എന്റെ വീടിന്റെ നിഴലിൽ കീഴിൽ വന്നത് എന്നു പറഞ്ഞു.9 “മാറിനിൽക്ക” എന്ന് അവർ പറഞ്ഞു. “ഇവനൊരുത്തൻ പരദേശിയായി വന്നു പാർക്കുന്നു; ന്യായംവിധിക്കുവാനും ഭാവിക്കുന്നു. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ അവരോട് ഭാവിച്ചതിലധികം നിന്നോട് ദോഷം ചെയ്യും” എന്നും അവർ പറഞ്ഞ് ലോത്തിനെ ശക്തിയായി തള്ളി വാതിൽ പൊളിക്കുവാൻ അടുത്തു.10 അപ്പോൾ ആ ദൈവ പുരുഷന്മാർ കൈ പുറത്തേയ്ക്ക് നീട്ടി ലോത്തിനെ അവരുടെ അടുക്കൽ അകത്ത് കയറ്റി വാതിൽ അടച്ചു,11 വാതിൽക്കൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പുരുഷന്മാർക്ക് ആബാലവൃദ്ധം അന്ധത പിടിപ്പിച്ചു. അതുകൊണ്ട് അവർ വാതിൽ തപ്പിനടന്നു വിഷമിച്ചു.12 ആ ദൈവ പുരുഷന്മാർ ലോത്തിനോട്: “ഇവിടെ നിനക്ക് മറ്റു വല്ലവരുമുണ്ടോ? മരുമക്കളോ പുത്രന്മാരോ പുത്രിമാരോ ഇങ്ങനെ പട്ടണത്തിൽ നിനക്കുള്ളവരെയൊക്കെയും ഈ സ്ഥലത്തുനിന്ന് കൊണ്ടുപൊയ്ക്കൊള്ളുക;13 ഇവർക്കെതിരെയുള്ള ഭയാനകമായ കുറ്റം യഹോവയുടെ മുമ്പാകെ വലുതായിത്തീർന്നിരിക്കകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഈ സ്ഥലത്തെ നശിപ്പിക്കും. അതിനെ നശിപ്പിക്കുവാൻ യഹോവ ഞങ്ങളെ അയച്ചിരിക്കുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു.14 അങ്ങനെ ലോത്ത് ചെന്ന് തന്റെ പുത്രിമാരെ വിവാഹം ചെയ്യുവാനുള്ള മരുമക്കളോടു സംസാരിച്ചു: “നിങ്ങൾ എഴുന്നേറ്റ് ഈ സ്ഥലം വിട്ട് പുറപ്പെടുവിൻ; യഹോവ ഈ പട്ടണം നശിപ്പിക്കും” എന്നു പറഞ്ഞു. എന്നാൽ അവൻ തമാശ പറയുന്നു എന്ന് അവന്റെ മരുമക്കൾക്കു തോന്നി.15 ഉഷസ്സായപ്പോൾ ദൂതന്മാർ ലോത്തിനെ തിടുക്കപ്പെടുത്തി: “ഈ പട്ടണത്തിന്റെ ശിക്ഷയിൽ ദഹിക്കാതിരിക്കുവാൻ എഴുന്നേറ്റു നിന്റെ ഭാര്യയെയും ഇവിടെയുള്ള നിന്റെ രണ്ട് പുത്രിമാരെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പൊയ്ക്കൊള്ളുക” എന്നു പറഞ്ഞു.16 അവൻ താമസിച്ചപ്പോൾ, യഹോവ അവനോട് കരുണ ചെയ്യുകയാൽ, ആ ദൈവ പുരുഷന്മാർ അവനെയും ഭാര്യയെയും രണ്ട് പുത്രിമാരെയും കൈക്കു പിടിച്ചു പട്ടണത്തിന്റെ പുറത്തു കൊണ്ടുപോയി ആക്കി.17 അവരെ പുറത്തുകൊണ്ടുവന്ന ശേഷം അവൻ: “ജീവരക്ഷയ്ക്കായി ഓടിപ്പോവുക; പുറകോട്ട് നോക്കരുത്; ഈ പ്രദേശത്തെങ്ങും നിൽക്കയുമരുത്; നിനക്ക് നാശം ഭവിക്കാതിരിക്കുവാൻ പർവ്വതത്തിലേക്ക് ഓടിപ്പോക” എന്നു പറഞ്ഞു.18 ലോത്ത് അവരോട് പറഞ്ഞത്: “അങ്ങനെയല്ല കർത്താവേ;19 അങ്ങയ്ക്ക് അടിയനോടു കൃപ തോന്നിയല്ലോ; എന്റെ ജീവനെ രക്ഷിക്കുവാൻ എനിക്ക് വലിയ കൃപ അങ്ങ് കാണിച്ചിരിക്കുന്നു; പർവ്വതത്തിൽ ഓടി എത്തുവാൻ എനിക്ക് കഴിയുകയില്ല; പക്ഷേ എനിക്ക് ദോഷം തട്ടി മരണം സംഭവിക്കും.20 ഇതാ, ഈ പട്ടണം ഓടിരക്ഷപ്പെടുവാൻ കഴിയുന്നത്ര സമീപമാകുന്നു; അത് ചെറിയതുമാകുന്നു; ഞാൻ അവിടേക്ക് ഓടിപ്പോകട്ടെ. അത് ചെറിയതല്ലോ; എന്നാൽ എനിക്ക് ജീവരക്ഷ ഉണ്ടാകും”.21 ആ ദൈവപുരുഷൻ അവനോട്: “ഇതാ, ഇക്കാര്യത്തിലും ഞാൻ നിന്നെ കടാക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു; നീ പറഞ്ഞ ഈ പട്ടണം ഞാൻ നശിപ്പിച്ചുകളയുകയില്ല.22 വേഗമാകട്ടെ! അവിടേക്ക് ഓടിപ്പോക; നീ അവിടെ എത്തുന്നതുവരെയും എനിക്ക് ഒന്നും ചെയ്യുവാൻ കഴിയുകയില്ല” എന്നു പറഞ്ഞു. അതുകൊണ്ട് ആ പട്ടണത്തിന് സോവർ എന്നു പേരായി.23 ലോത്ത് സോവരിൽ കടന്നപ്പോൾ സൂര്യൻ ഉദിച്ചിരുന്നു.24 യഹോവ സൊദോമിന്റെയും ഗൊമോറായുടെയും മേൽ യഹോവയുടെ സന്നിധിയിൽനിന്ന്, ആകാശത്തു നിന്നുതന്നെ, ഗന്ധകവും തീയും വർഷിപ്പിച്ചു.25 ആ പട്ടണങ്ങൾക്കും പ്രദേശത്തിനു മുഴുവനും ആ പട്ടണങ്ങളിലെ സകലനിവാസികൾക്കും നിലത്തെ സസ്യങ്ങൾക്കും ഉന്മൂലനാശം വരുത്തി.26 ലോത്തിന്റെ ഭാര്യ അവന്റെ പിന്നിൽനിന്നു തിരിഞ്ഞുനോക്കി ഉപ്പുതൂണായിത്തീർന്നു. |